اینجانب چند پیشنهاد برای حل این مشکل دارم که از شما بازدید کنندگان خواهشمندم که نظرات خودتون رو برای من بفرستید تا در نهایت به انجمن ایمنی و بهداشت کار استان و مراکز بهداشت و کار پیشنهاد گردد.

به نظر اینجانب در تعداد کمیته های هر فرد باید به نکات زیر توجه شود:

1.        در نظر گرفتن یک مقدار به عنوان حداقل درآمد فرد از این کمیته ها در ماه که این مبلغ باید بیش از حداقل حقوق کارگر معمولی و در شأن یک مهندس بهداشت حرفه ای باشد.

2.       در نظر گرفته تعداد روز در هفته که متعهد به  خدمت میباشد.

3.       در نظر گرفتن توانائی و سابقه فرد که آیا قادر به برنامه ریزی و رسیدگی به همه کمیته ها میباشد.

4.       بومی بودن افراد، یعنی نباید طوری باشد که کارشناسان سایر استانها وارد بازار کار استان شوند به عنوان مثال افرادی از استان کرمانشاه در استان همدان مشغول به کارند افراد بومی نیز هستند که با اندک درامد یا فاقد شغل روزگار میگذرانند و این در صورتی است که صنایع استان کرمانشاه دچار کمبود نیروست و از طریق اینترنت اعلام نیاز می کند. این موضوع درباره شهرستانها نیز صادق است.

5.       وضعیت تاهل افراد برای حمایت از ازدواج و ادامه زندگی

6.       وضعیت تورم و هزینه زندگی در محاسبه افزایش حقوق

7.       توانمندی های فردی مانند استفاده از نرم افزارها ، تحقیقات اینترنتی، تسلط به مباحث تخصصی رشته ، سوابق شغلی ، دوره های گذرانده شده ، تسلط به سیستمهای مدیریت ایمنی و بهداشت