با این وجود در جامعه ای که سازندگان مسکن به فکر سرعت ساخت وساز هستند ، مهندسین به فکر سبک شدن سقف و سازه و مجریان و کارگران به فکر راحتی ، معمولا معایب یونولیت کمتر از مزایای یونولیت به چشم می آید.

در این چندسال هم در مواقعی سازمان آتش نشانی ، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن و شهرداری بارها استفاده از یونولیت را ممنوع و دوباره با شرایطی مجاز دانسته اند.

بنده نیز اگر موافق معایب یونولیت هستم بیشتر این ضرر را در مرحله تولید می دانم. زمانی که بخار حاصل از تولید یونولیت از دستگاههای تولید یونولیت بیرون می آید ومستقیما وارد ریه کارگران و ما می شود.زمانی که بلوکهای یونولیتی که تازه تولید شده اند بدون اینکه در مجاورت هوا قرار گیرد تا گازهای آن خارج شود به خاطر عجله مشتریان باید هرچه زودتر به صورت بلوکهای سقفی و یا ورق درآید و زمانی که دود برخورد یونولیت با سیمهای داغ دستگاه برش مستقیما وارد ریه کارگران می شود.

عده ای نیز آتش گرفتن یونولیت را از معایب آن می دانند در حالی که هم اکنون تمامی یونولیت های  تولید شده کندسوز می باشد. یعنی تا وقتی در مجاورت آتش باشد می سوزد و با دور شدن از منبع آتش خاموش می شود که این می تواند از مزایای این محصول باشد.مگر اینکه مانند یکی از مشتریان ما که با آتش زدن جعبه های میوه و انداختن بلوکهای یونولیت سقفی در آن ادعای کندسوز بودن یونولیت را انکار می کرد.

دوستان عزیز، ما و خانواده های ما نیز در خانه هایی زندگی می کنیم که سقف و دیوار آن از یونولیت است.

اگر نهادی علمی ضرر و خطر استفاده از یونولیت را اعلام کند و این معایب بر مزایای آن برتری داشته باشد ما هم از این نظر پیروی می کنیم.

توجه داشته باشیم که مهمتر از ممنوعیت استفاده از یونولیت در ساختمان ، ممنوعیت استفاده از آن در صنایع غدایی است.

شرایط بد تولید و انبارداری ظروف یکبار مصرف ، ارتباط مستقیم غذای داغ ، چای و آبجوش با یونولیت قطعا ضررهای بیشتری از استفاده آن در ساختمان سازی دارد.